υψικραν(ά)εσσα

ἡ, Α

επίθ. ψηλή και τραχιά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + -κρανος (< *κρᾱνον, πρβλ. κρανίον) + κατάλ. -όεις* / -εσσα].